Sposób na kebaba

Zanim dojdziemy do meritum, sięgnijmy do źródła, do pochodzenia tej orientalnej potrawy o przyjaźnie brzmiącej nazwie "Kebab". Potrawa wywodzi się z kultury muzułmańskiej, która to z kolei rządzi się swoimi prawami, nakazami i obyczajami. Wyznawcy Islamu rozpoczynając każdy posiłek, zobligowani są zrobić to w imię Allaha przywołać jego Imię przed spożyciem czegokolwiek. Kolejnym zwyczajem jest jedzenie palcami. Podczas samej konsumpcji, powinno się z kolei jeść to, co znajduje się w najbliższym sąsiedztwie, nie na środku talerza. Jest to powodowane tym, iż wg wyznawców błogosławieństwo Allaha zsyłane jest na jedzenie w środku, zatem powinno się je zostawić na koniec. Nie wolno także krytykować jedzenia ani go zostawiać marnować.

Legenda głosi, że pierwsze kebaby powstawały jako mięso baranie lub jagnięce nabite na miecze i przypiekane w ognisku przez tureckie plemiona. Ruszt był wypełniony gorącym węglem ze wstawionym w środek mieczem, na który nabite były płaty baraniny, dzięki temu tłuszcz nie ściekał na węgle i nie powodował przypalania mięsa. Jak podają źródła, specjalny sprzęt do kebaba w postaci pionowego rusztu zapoczątkował końcem XIX wieku kucharz z tureckiej miejscowości Bursa Iskander Usta. Podstawę kuchni tureckiej od wieków stanowi baranina, która zastępuje zakazaną przez islam wieprzowinę. W krajach arabskich, Armenii, Izraelu i Iranie słowo kebab oznacza najczęściej mięso pieczone na szpikulcu, czyli szaszłyk z pieczonego, często mielonego mięsa. Podobne nazewnictwo stosuje się czasem także w Polsce, w barach szybkoobsługowych i restauracjach prowadzonych przez Arabów czy Turków. W Polsce słowo kebab oznacza zazwyczaj obracające się pieczone mięso, czyli danie kuchni tureckiej, które czy to w postaci baraniny, czy też mięsa cielęcego lub drobiowego jest skrawane z pionowego rożna i podawane wraz z surówką oraz innymi dodatkami. Mięso kebab spotkało się w Turcji z dużą aprobatą i do dziś jest narodową potrawą turecką. Współcześnie w Polsce, to narodowe danie tureckie przekształcone zostało w danie typu fast food, podawane w chlebie, picie lub bułce z surówką warzywną oraz różnymi sosami. Początkowo typowo orientalna potrawa, z czasem zaczęła zdobywać uznanie Europejczyków. Znajomy obraz obracającego się na stożku mięsa to widok typowy niemal w każdym polskim lokalu typu kebab.

 

Wpierw jednak nim Kebab trafi do barów czy eleganckich restauracji, przychodzi drogę produkcyjną. Rozpoczyna się ona od przyrządzenia kawałków, zazwyczaj chudego mięsa. Czynność skądinąd prosta wymaga jednak wiedzy i pieczołowitości w doborze składników. Mięso na kebab, którym może być cielęcina, drób, baranina, musi wpierw zostać nabite na szpikulec. Mięso tworzy stożek, który jest ustawiony węższa częścią ku dołowi, co umożliwia puszczanym sokom skapywać ku dołowi, utrzymując jego wilgoć. Tak przygotowane mięso dostarczane jest do lokali gastronomicznych. Dużą rolę odgrywa w tym sam transport oraz przechowywanie produktu. Mięso powinno cały czas znajdować się w zamrażarce, schłodzone do odpowiedniej temperatury. Podobnie jak inne produkty po rozmrożeniu nie nadaje się do ponownego mrożenia. Do sporządzenia kebabu niezbędny jest pionowy grill, najlepiej opiekacz gazowy lub elektryczny. Mięso może być cięte za pomocą ręcznego ostrego i bardzo długiego noża lub można wykoprzystać w tym celu elektryczny nóż do kebabu z obracającym się ostrzem w kształcie tarczy, odcinającym cieńsze kawałki mięsa. Do jego serwowania niezbędna okaże się turecka bułka tzw. Pita. Jako dodatki posłużyć mogą surówki warzywne, a także sosy. Poza najczęściej podawanym kebabem, można spotkać także: coban kebab, czyli mięso opiekane na otwartym ogniu, sut kebab zanim trafi na grilla gotowane jest w mleku, kabarma kebab pieczone mięso drobiowe lub kefenli kebab mięso pieczone w panierce. Kebab turecki popijany jest słonym mlecznym napojem o nazwie ayran.

 

Źródła:

www.wikipedia.org

www.planetaislam.com

www.produkcjakebaba.pl

 

ZOBACZ OFERTĘ URZĄDZEŃ DO PIECZENIA KEBABA W NASZYM SKLEPIE